Got better at the end
In the middle of the drama, I had to start listing my complaints about what was happening. I never do that, but there was so much I was irritated by. Some of my issues: Soooo many red herrings! Everyone in the whole town is suspicious, and only one person is a culprit. The townspeople seem like cartoon characters, each is more strange than the last. Trying to fit too much in – romance, drama, comedy, thriller, mystery – so much that it doesn’t do any one genre justice. It’s been awhile since I’ve watched something that made me yell at my tv with the implausible things going on. There is a stalker on the loose, but you go wandering in dark alleyways by yourself (every night, it seems). The stalker appears and no one recognizes him?!?!? Her saying, “Let’s end this”. She repeats this in numerous episodes. What are they ending, exactly? They aren’t in a relationship.Midway through the show, I was thinking that I would probably rate this show a 6, maybe a little higher due to the excellent acting. Upon completion, my rating had to go up. I loved the way they tied up everyone’s storyline and the ending wasn’t totally rushed. It’s been awhile since a drama has made me cry, this one got to me. I got stuck on, how do you move on from a tragedy of that magnitude? I loved the voice over work that let us in on some of the internal dialog of our main couple.
Once we were let in on what happened exactly, the behavior of the townspeople made a lot more sense, and I kind of had to say that I forgave their ridiculous antics from earlier on.
Acting: The acting was good by everyone, though as mentioned before, the townspeople (and her family) were over-the-top. Yeo Jin Goo as Eun Gye Hoon – he does understated very well, because he doesn’t have much facial expression. Expressive eyes, however. And the episode early on where he laughed out loud? So cute! Moon Ga Young as Noh Da Hyun – I love this actress. Her character, I vacillated back and forth between she was full of naivete or she was just stupid. I have to say that her hair bothered me (dyed VERY black). Special mention to Shin Jae Hwi as the stalker – oh my goodness he was excellent and creepy. He had a knack for changing his facial expressions from friendly to dark in just a moment and it made my flesh crawl.
Chemistry: Cute chemistry between the main leads, though, again, too many “let’s break up” moments.
Music: I loved the music. There were some really beautiful songs. But strangely, the standout to me was Unknown World by Janet Suhh – kind of a whispery, nursery rhyme-y scary song played at the end of each cliffhanger episode. I found myself humming that…a lot. I found myself appreciating the music a lot more in the episodes toward the end, when there wasn’t so much going on. It’s a wonderful OST.
Rewatch value: If I need a Eun Gye Hoon or Moon Ga Young fix, I’d watch some of the scenes, but they could have cut this down to 12 episodes to make the writing a bit tighter and the whole drama more enjoyable.
Was this review helpful to you?
Pretty good acting, but the story was really boring
the story was really boring, the acting was superb. The story dragged on way too much and became way too predictable, but it's maybe because i've watched so many thriller/mystery dramas. the main villain was awful, and had no real rhyme or reason for doing what he did. I usually hate comedy in thriller genre, but the comedy here was brilliant.Was this review helpful to you?
Boring and dragged on until the end
Usually I'm not picky at all when it comes to kseries. I can watch almost anything even those series that got low review scores. But this one is just too boring. There were a lot of mysterious acts from all the characters, but no hints were dropped to keep viewer interested. I had to drop at ep.7 becuase there were no plot development for too long I felt annoyed. And after reading reviews, I skipped to ep.12 just to watch the ending out of curiosity and still couldn't keep watching until the end LOLSo, for me, I will not recommend anyone to watch this serie, let alone rewatch it.
Was this review helpful to you?
A Mixed Feeling :-(
Actually overall a mixed feeling for me. I can't give a worth watch tag for this drama. Because apart from any other drama, this particular one's binge and ongoing watching experience must be totally different for sure. But it's a decent drama, if your liked the plot and have no complaints about it's slowness and drag then you can watch this for sure.Start to atleast 10 or 12th Episodes the mystery and the narrative style is quite interesting. Because i sense some healing nature of story telling drama from beginning. As a big fan of that genre i enjoyed a lot in the start. But after sometime it started to get drag. They don't have anything at all to reveal actually it keep pushing the mystery hard. A total faild mystery attempt to be honest. So story wise it's a complete let down. But coming to the screenplay the emotions really worked. The cast looks stunning. Still there was drag but they managed to deliver some good heartwarming scenes in the last some episodes.
Finale Episode ended with a decent note. Not completely satisfied but got a decent ending but again emotions are still refreshing to watch. Not just emotions also romance is cute as well.
Note : Expect the dragging before watching.
Was this review helpful to you?
For those who like deep psychological and funny dramas
I cried a lot because of the heavy emotions that characters conveyed...The past that they carried since their childhood and those traumas are really dramatic and it felt like i was experiencing everything with them. So I would recommend this drama to everyone who likes deep and thoughtful stories ? This drama is funny sometimes as well. I really love it ❤I havent finished it yet, I'm still at 10th episode but i don't want this drama to finish, cause i like everything, the vibe, the story, the characters. This drama became like home to me or like a warm blanket. Im so grateful to actors and crew for creating this masterpiece ?
Was this review helpful to you?
I don't know but the show has incredible viewing pleasure.
I really loved the story, acts, music, comedy, romance, horror and thriller......If we have to talk about the acts I'm in love with it!!!. really it's been too long and I haven't seen drama like this. and I hope there is season 2 ?because I don't wanna 16 episodes because it's really short to beautiful drama.....I really need to watch new episodes right now because when I think about the drama I'll be like so smooth...I'm in love with this drama. and I'd rather to watch this drama at night it's will be so cool...I wanna say thank you guys for this great drama I'm very grateful not only to the actors/actress but also to the cabin crew and all those who work behind the camera.Was this review helpful to you?
Too slow and flat
At first I feel excited to watch this series as for the first 2 eps are giving us the background story and situations for both actors.But sadly to say, starting from ep 3 the series become slower and flat. They are keep repeating the same situation and no character development at all.
.
.
.
.
.
I stopped at ep 4 and still finding courageous to continue for next episode.
Overall (based on 4 eps), I like all the actors and actresses, they manage to give me some funny moments and mysterious parts. But i lost the sparks toward the series.
.
.
.
.
.
.
.
.
Thank you.
Was this review helpful to you?
Unique approach of the storyline
From the short synopsis I read, it is a melodrama, mystery kinda fantasy vibe.It starts by perking the curiosity of the viewers. In the first ep, we were introduced to the characters and slight details of the main story. Chef Eun Gye Hoon had a twin that has died when he is 10years old. He always had this link with his sister. However, when she died, he never felt the connection again. Noh Da Hyun has awakened that link somehow. And was being stalked by one of her colleagues. And then something interesting happens. It kinda reminds me of The Killer's Shopping List. Anyway, I'll continue watching this drama.
Was this review helpful to you?
Una storia insolita.
Avevo aspetto con ansia che fosse concluso per vedere questo drama che già dalla trama mi incuriosiva e avevo ragione è proprio il mio genere.Un fantasy un po' insolito con una storia dove due sconosciuti si ritrovano uniti perché lui sente le emozioni di lei che sia tristezza,felicità o ansia.Lui è un fantastico chef che da bambino ha perso sua sorella gemella con la quale aveva questo rapporto di sintonia particolare.Lei invece è una precaria sbadata e sta sbarcando il lunario mentre studia.
Lui decide di aprire un ristorante nel quartiere dove abitava da piccolo e dove cercherà il colpevole della scomparsa della sorella e lei invece torna a vivere con la mamma e nonna nello stesso quartiere e proprio di fronte il ristorante.Presto lui scopre che l'emozioni che prova sono di quella ragazza.Iniziano così una storia insolita dove succede un omicidio che però poi non sarà un omicidio , un intreccio di storie che porteranno presto a scoprire il colpevole della scomparsa della sorella di lui e anche a far innamorare i protagonisti.Alla fine tutto si scopre e si risolve.
A me questa storia è piaciuta tanto per come si è sviluppata durante le puntate e mi ha invogliata a vederla.Loro sono così belli e davvero bravissimi,le lacrime che verseranno loro in questo drama è impressionante.Ho scoperto con lui un altro attore fantastico che non conoscevo.
Consiglio la visione a chi piace il genere un po' fantasy misterioso ma allo stesso tempo romantico.
Was this review helpful to you?
Não comece a assistir esperando ter todas as respostas no fim.
Love, Eat, Kill em um primeiro momento parece uma história calma e relaxante, mas só nesse primeiro momento. O “Kill” no título não está ali atoa, afinal.Não vou me alongar muito aqui. Acho que a história desse drama foi sim bem interessante, tanto relacionado ao desaparecimento da irmã do protagonista quanto ao stalker, porém muitas perguntas não respondidas ficam no ar no final. Perguntas essas que, caso respondidas, dariam muito mais clareza para o plot e não deixariam a impressão de que os roteiristas simplesmente não sabiam explicar o motivo principal do conflito.
Todo o elenco e muito bom e os personagens são muito divertidos. Mas a ideia de todos do bairro parecerem extremamente suspeitos por nada, acho que foi um pouco demais (?). Me fez esperar muito mais do plot do que realmente era.
Was this review helpful to you?
This review may contain spoilers
Od stalkingu do bratnich dusz.
Połączenie akronimu słów jedz - kochaj - zabijaj/umieraj zapewne nie jednemu skojarzy się ze sławnym tytułem 'Jedz módl się kochaj', gdzie w oryginale prym niosło przesłanie o wielowymiarowym znaczeniu odnoszącym się do kochania swojego życia. Tutaj zdecydowanie nie ma tu niczego głębszego poza słusznym podsumowanie głównych motywów na których opiera się fabuła czy raczej życie bohaterów, zarówno tych głównych jak i nawet pobocznych.Noh Da Hyun niczym nie wyróżniająca się dwudziestokilkulatka, początkowo ukazana zostaje jako typowa biedna dziewczyna w mieście gdzie standardy są wyższe niż jej możliwości. Da Hyun w tajemnicy przed matką, zamiast studiować pracuje jako kelnerka próbując ogarnąć życie po swojemu. Tam spotyka Eun Gye Hoona - rewelacyjnego szefa kuchni, ostatnio znanego ze swoich dziwnych kapryśnych impulsów zachowań na które jak twierdzi - nie ma wpływu. Gye Hoon kryje bolesną przeszłość związaną z jego młodszą jak dotąd nie odnaleziona siostra bliźniaczką. Więź rodzeństwa była na tyle mocna że dawała wyraz w emocjach jednego z dwójki rodzeństwa, zarówno w stanach niebezpieczeństwa jak i tych entuzjastycznych momentach. Umiejętność odczuwania emocji swojej siostry Gye Hoon stracił lata temu gdy jak sądził została zabita. Całą akcje rozpoczyna krzyżowanie się dróg Gye Hoona z Da Hyun w momencie, gdy ta z kolei mierzy się z problemem zafiksowanego na jej punkcie prześladowcy z pracy. W ferworze zdarzeń Gye Hoon znów zaczyna odczuwać czyjeś uczucia tak jak to czuł w przypadku siostry, a że akurat często się pokrywają one z zachowaniami Da Hyun, szybko dochodzi do przypuszczeń że jego siostra wciąż żyje. To skłania go ponownie do poszukiwań zarówno siostry jak i rozwikłania całej zagadki związanej z jej zaginięciem.
Bez większego rozpisywania, drama mimo niespecjalnie szybkiego tempa ma w sobie ciekawą historie która mnie przyznam szczerze urzekła. Niby mamy tu szczypta fantasy z odczuwaniem odczuć co w jakiś sposób napędza akcje tej dramy, nie robiąc z niej jednocześnie rollercostera który pędzi na łeb i szyje do wybicia zębów. Początkowy motyw dramy był dla mnie po prostu świetny i generalnie żałuje że nie trwał on dłużej. Cała akcja z Jin Geunem i jego deczko psychopatycznych zapędach do zabijania swoich ofiar dawał fantastyczne napięcie które miało służyć jedynie jako wprowadzenie do głównego motywu jak i również doprowadzić do istotnych informacji związanych ze sprawą małej Gye Young. Gdy Ji Geun schodzi z piedestału prześladowcy a zmienia się w jedno z głównych źródeł informacji fabuła przybiera już formę pudelka czekoladek - czyli czego się tym razem dowiemy więcej. Gdy Da Hyun odkrywa dziury w pamięci które co rusz zaczynają wreszcie ukazywać zdarzenia z przeszłości wszystko zaczyna się rozjaśniać i układać w coraz to smutniejszą całość z którą związana jest połowa 'wioski 'oraz osoby z przeszłości głównych postaci. W międzyczasie ciągłych poszukiwań mamy ukazane również osobiste zmagania bohaterów, zarówno Da Hyun i Gye Hoona jak i pobocznych Jin U, jego ojca, matka Da Hyun, rodzina Gye Hoona itd. Nie zawsze się zdarza by postacie miały tak dosadnie rozrysowane tło przeszłości kompatybilne z obecną osobami jakimi byli, ale tu było to wyraźnie widać. Potrafiłam równie mocno przeżywać zmieszanie, wstyd, strach i smutek Da Hyun, która okazała się mocno i bardzo niekorzystnie związana z zaginięciem siostry jej chłopaka [tak tak Gye Hoon], olbrzymim poczuciem winy, żalu, porzucenia i zdradzenia jakie czuł Gye Hoon jak również Jin U, który całe swe życie zmagał się z piętnem syna mordercy. Każda osoba ma ładnie zarysowany i problem i osobowość która z tego się ukształtowała. Co najbardziej urzeka i boli w tej historii jest oczywiście finał sprawy który już nie zdradzę. Mogę natomiast szczerze powiedzieć że wszyscy bohaterowie zmagali się z rozwiązaniem sprawy, bo dużo osób przez swoją decyzję przeważyło o takim zakończeniu. Wniosek jak zwykle wysunąl się tez nieprzyjemny, że ludzie bywają okropnie egoistyczni i to ma duże, nieraz kolosalne znaczenie. To co najbardziej jednak podnosi na duchu w ciągu tej historii jest niewątpliwie wątek romantyczny Gye Hoona i Da Hyun. Moge im dać plus dużego dodatkowo za to że nie zrywali z byle pierdoły czy kaprysu, choć można w jednej scenie odnieść takie wrażenie, to jednak dochodzą do konsensusu co strasznie sobie cenie. Dojrzałość emocjonalna.
To do czego można się przyczepić to tempo jak już wspomniałam oraz sceny bez jakiegoś zasadniczego sensu. Do nich na pewno mogę zaliczyć zachowanie Jin Geuna który najpierw sie ukrywa a potem ni z gruszki ni z pietruszki wchodzi sobie na chillu do domu swoich ofiar, jakby nie pomyślał że ktoś go może pamiętać. Albo startowanie w bójce w restauracji przeciwko sześciu osobom - ta scena była wyjątkowo głupia. W normalnej sytuacji, poszkodowani by sie razem rzucili na kogoś kto próbuje sie ich pozbyc a nie nawzajem próbowali opanować sytuacje.
Kolejnym dużym minusem związanym również z zachowaniem postaci jest ciągłe włóczenie sie Da Hyun po ciemnych alejkach w których co chwila próbuje ją ktoś upolować. Dziewczyna nie wykazuje ani odrobiny instynktu samozachowawczego po jednej próbie zamachu na nią przez Ji Geuna. Kto normalny miałby odwagę wracać ciemną upiorna opuszczona alejka bez żywej duszy..
I doczepie sie jeszcze do sceny w ostatnim epizodzie przy próbie zabicia Da Hyun i Gye Hoona przez Young Hoona...Totalnie nie wiem co scenarzyści odczuwają w momencie kreowania takich scen. Seriously jakby rozumiem, że bycie sam na sam z morderca napawa przerażeniem ale że aż tak że siedzisz i patrzysz jak nawalają ci faceta, zamiast starać się ruszyć cos pomóc żeby przeważyć szale w walce. I dont know. To ma być chyba z natury poruszające, że dziewoja leży i się boi a faceci piorą sobie po pyskach. NO I TA PRZEDRAMATYZOWANA GŁĘBOKA RANA DA HYUN. W sensie, okay, krwawiła z boku, ale bynajmniej kamera pokazywała że raczej ją nie tyle przekłuto do środka co przecięto porządnie bok, a odjeżdżała na rękach Gye Hoona zupełnie jak ja gdy miałam pęknięte jelito... Nevermind, było romantycznie, przymknę oko.
Aktorstwo było wystarczająco. Ja nie mogę się przekonać w wielu momentach do Moon Ga Young, nie wiem czy tak miało być ale parło mi jakąś sztuczności z kolei Yeo Jin Goo mimo chwilami niewzruszonej miny wywierał we mnie ciągle ciepłe uczucia. Podobno jego postać miał szanse również odgrywać Lee Jun Ki czy Kim Su Ho, ale szczerze mogę powiedzieć że Jin Goo perfekcyjnie dawał vibe ciepłego braciszka, który by jego rywale na pewno nie oddali tak dobrze. Generalnie jego ekspresja osoby z takim bagażem uczuć i zmagań, która starannie wszystko stara sie zmieścić i ukryć wyszła mu perfekcyjnie. Mam nawet wrażenie że jego sztywność w tym tez sie idealnie przydała xD No i oklaski ale tylko w w pięćdziesięciu procentach dla Shin Jae Hwi grającego Ji Geuna, bo było świetnie ale jego usilne napady śmiechu wariata zrobiły przeciwne wrażenie od zamierzonego.
Podsumowując; może idealnie nie było ale było naprawdę naprawdę ciekawie. Idealna pozycja do odczucia dreszczyku emocji, rozgrzania serduszka i uronienia kilku łez. Wciągająco bo bazując na życiu.
Was this review helpful to you?
This review may contain spoilers
Vale a pena assistir! Muita sensibilidade ao retratar os traumas e como foram superados!
Eu gostei muito do dorama Link. Achei a atuação maravilhosa, cenários bem construídos, imagens de pratos de dar água na boca. Amei as músicas da OST, mas "Your river in me", e "You I've missed" tiveram um lugar especial. Fiquei muito envolvida e fiz muitas teorias do que poderia estar por vir, então, é inegável que foi uma obra que me cativou profundamente. É um dorama para ser apreciado com atenção e, que fala muito de uma dor profunda, possui um conteúdo emocional bastante denso que te deixa consternado. O romance presente na história, bem como as amizades, ajudam muito a dar uma leveza, aquecer o coração e se apaixonar. A culinária também vem como uma ferramente terapêutica e que trás leveza. E esse conteúdo foi perfeitamente distribuído, fazendo a gente conseguir assistir, sentindo cada emoção mas equilibrando com momentos de leveza. Agora, a história principal sobre o desaparecimento, bem como, a crítica feita à violência contra a mulher deixa você de coração partido, indignado e as vezes desolado. O conteúdo foi exposto de forma impecável. É doloroso ver como é difícil para familiares lidar, superar, apoiar as vítimas e/ou pessoas muito próximas as vitimas. Vale muito a pena assistir, aprender e acompanhar a superação dos traumas em questão. Tem muita crítica válida para a nossa sociedade, eu aprendi e também sofri pelas pessoas que passam por situações parecidas. E as vezes, mesmo buscando ajuda, elas ainda continuam em perigo (isso foi de partir o coração). ...Eu senti falta de algumas respostas, como a motivação do sequestrador e os outros casos do perseguidor, mas tudo bem. E que bom, poder ver um final com uma conclusão que aquece o coração, trás um conforto bem quentinho.Was this review helpful to you?
