My favorite BL

Mój faworyt. Nawet nie wiem co powiedzieć. Kocham pomysł na historię. Grę aktorską, postaci, chemię.

Od czego zacząć? Kostiumy były ładne, sceneria miejscami zachwycająca, muzyka idealnie dopasowana. Aktorzy nie mogliby być lepsi w swojej pracy. A główni bohaterowie? Ukradli moje serce od pierwszego odcinka. Chemia między aktorami pierwszorzędna. Oryginalnie, z pomysłem, wciągająco, gorąco i zabawnie. 

Przede wszystkim zakochałam się w postaciach. Wszystkie są tak wadliwe, samolubne, niemal okrutne, ale przy tym tak prawdziwe i ludzkie. Każdy ma swój cel, swoje motywacje, swoje pragnienia i na nich się skupia. Nikt w tej dramie nie jest naprawdę dobry i niewinny, ale przecież prawdziwi ludzie też nie są.

Jak dla mnie to już klasyka. Chemia pomiędzy Kristem i Singto jest po prostu najlepsza. Choć niewinność związku Arthita i Konga mnie rozbraja, nie mogę nie kochać ich historii. Lekka, słodka, niewinna i kultowa seria, która jest po prostu obowiązkowa dla fanów BL.

To zdecydowanie jedna z najpiękniejszych historii, jakie widziałam w seriach BL. Aktory grający Tiana absolutnie zachwycił mnie swoimi umiejętnościami. Trudno uwierzyć, że to jego pierwsza praca. Ścieżka dźwiękowa nie zniknęła w tle i wpadała w ucho. Sama postać Tiana podbiła moje serce. W żadnej serii BL nie spotkałam się z tak cudownym rozwojem postaci jak w tym przypadku.

Chemia między postaciami, ścieżka dźwiękowa, humor, postaci poboczne - wszystko w punkt. Cudowna seria, lekka i zabawna, słodka i wciągająca. Rzadko spotykam tak satysfakcjonujące zakończenie.

Przezabawna, lekka ale nie płytka historia miłosna o dwóch przeciwieństwach, które przedstawiono w sposób naturalny i pozbawiony niepotrzebnego dramatyzmu.

Dwie wciągające historie o dwóch pięknych parach.

Heart skradł moje serce. 

Wszystkie postaci były wykreowane tak niesamowicie dobrze. Nawet Not, którego chciałam utopić w łyżce wody. Praemai była najbardziej niesamowitą kobiecą postacią jaką widziałam. Kawi był miejscami bardzo irytujący, ale nadrabiał to słodyczą a jego dojrzałość w późniejszych odcinkach ukazała jego rozwój tak pięknie. I wreszcie Pisaeng, który skradł moje serce i prawdopodobnie nie zwróci go żadnemu facetowi bo żaden nie zdoła przeskoczyć tak wysokie barierki dla standardów idealnego chłopaka.

Czuję się bezwstydna kiedy to oglądam. Ale chemia między aktorami obu par jest po prostu fenomenalna. Pierwsza para jest super słodka i niewinna, druga seksowna i hipnotyzująca. Dobra równowaga. Lekka, zabawna i wciągająca drama.

 Tae Myung Ha i Cha Yeo Woon podbili moje serce tak bez wysiłku, że połknęłam wszystkie odcinki za jednym podejściem. 

Świetna gra aktorska, interesująca fabuła, sympatyczne postacie. Historia miłosna inna niż wszystkie, słodko-gorzka, ale nie mniej porywająca.

Jedyną zbrodnią tej dramy jest to, że jest krótka. Wysoki sąd skazuje ją za to na niższą ocenę.

Mam tylko jedno zastrzeżenie: dlaczego to jest takie krótkie!? 8 odcinków po pół godziny to za mało na tak cudowny serial. Niewiele się tutaj dzieje, fabuły równie dobrze mogłoby nie być, wystarczy dwójka głównych bohaterów, których pokochałam od pierwszego odcinka.

Prawie idealna seria BL. Słodka, ale nie przesłodzona. Realistyczna, ale lekka. Przystojni aktorzy i dobra chemia między nimi. Sympatyczne postaci. Ale... No właśnie. Ale. Istnieje powód, dla którego nie oceniłam tego wyżej. Kto wie ten wie. 

Lekka i bardzo zabawna historia o miłości do muzyki... i przystojnych chłopców :)

Czy licealne dramy pokazały już wszystko co mogły? Ta drama udowadnia, że nie. Dużo humoru i słodyczy. 

Kocham novelkę i byłam wniebowzięta gdy wyszła drama. Wybór aktorów jest po prostu doskonały. Wyglądają nawet lepiej niż w mojej wyobraźni podczas czytania. Wiele scen okrojono, zmieniono lub wycięto, ale to było do przewidzenia.

Początek 10/10, środek 9/10, ale kilka rzeczy pod koniec mnie zirytowało. 

Ta drama to mocne 8 i pół. Dałabym 9 gdyby nie to, że niektóre wątki zostały jedynie poruszone a nie rozwinięte i rozwiązane przez co mam kilka pytań, wątpliwości i czuje niedosyt.

Krótka, prosta, słodka historia o nie tak nieodwzajemnionej miłości. 

Co mogę powiedzieć? Jestem frajerką dla podróży w czasie. Już sam ten wątek wystarczył żebym się zakochała. Wszystko inne było tylko przyjemnym dodatkiem.

Oglądałam zarówno pierwszą jak i drugą wersję. I oba mają swoje wady i zalety, ale zdecydowanie preferuję tą. Bas i God byli wspaniali w rolach Wayo i Phana. Podobała mi się ich gra aktorska, ale przede wszystkim spełniali moje wyobrażenia co do postaci po przeczytaniu novelki. Ta sama para nie podobała mi się w drugiej, nowszej wersji.

Mamy tutaj trójkąt, ale w przeciwieństwie do wielu innych, nie od razu wiadomo z kim skończy Taegyeong.  Postaci były tak dobrze wykreowane, oglądanie ich rozwoju było czystą przyjemnością. 

To jest po prostu dobre. Fabuła jest ciekawa, chemia między aktorami dobra, idealny balans pomiędzy poważnymi i zabawnymi scenami. Trzeba obejrzeć.

Nie tak dobre jak pierwsza seria. Brakowało mi tutaj pewnej równowagi.  Ale to dobra kontynuacja. 

Udana kontynuacja trzymająca poziom poprzedniej części. Wszyscy otrzymali szczęśliwe zakończenie i bardzo mnie to cieszy. Niektóre serie nie potrzebują dopowiedzeń, 2gether tego potrzebowało i otrzymało. 

Czy może istnieć cudowne BL bez wyznań miłosnych, pocałunków, seksu a nawet bardzo wyraźnych insynuacji a równocześnie nie być mylone z czystym bromance?  To dowód na to, że może. 

Niewiarygodnie wciągająca drama, niestety przerwana w połowie.  Chemia pomiędzy aktorami niesamowita i choćby dlatego warto obejrzeć. Czy to już nie klasyka gatunku? 

Singto... Och, Singto. Jego gra aktorska jak zawsze w punkt. Kocham go w każdej roli. W tej również nie zawiódł. Maze to manipulant pozbawiony sumienia. Zrobi wszystko dla zysku i gra ludźmi jak na skrzypcach. Singto pięknie to pokazał swoją mimiką twarzy, modulacją głosu, gestami i oczami.

Bardzo zabawna komedia romantyczna. Bardzo polubiłam głównych bohaterów i szczerze nie mogłam się doczekać nawet najmniejszej interakcji między nimi. Piszczałam jak głupia.

Przesympatyczna a przy tym dojrzała historia o miłości, akceptacji i rodzinie. Początkowo wahałam się oglądać z powodu różnicy wieku i związku między nauczycielem i uczniem, ale w końcu się przemogłam i nie żałuję.

To najsłodsza część z cyklu Syndromu Sztokholmskiego. I czyż nie jest to okropnie świetne? Czuję się taka winna, że podobają mi się te powiewające dziko na wietrze czerwone flagi...

Bardzo niewinna, bardzo zabawna historia o nieco zwariowanej, ale przesympatycznej parze. 

Pierwsze dwa odcinki przetestowały moją cierpliwość, ale od trzeciego było już tylko lepiej i lepiej. 

Historia o tym jak zawsze powinno się być sobą i nie udawać kogoś innego. 

Króciutka, ale przyjemna drama, która była powiewem świeżego (wiejskiego) powietrza.

Pierwsza drama BL jaką widziałam, więc mam sentyment. To nie jest skompilowana historia, trochę brak jej emocjonalnej głębi, ale lekko i szybko się ogląda. Na pewno dobry wybór na pierwszą dramę BL :)

Obejrzałam jeden odcinek i porzuciłam. Potem następuje i daje tej dramie jeszcze jedno ryzyko. Szczerze mówiąc moim problemem była homofobia Tona. Naprawdę nie lubię, gdy jeden z bohaterów BL jest homofobem i nagle zostaje gejem. 

Ogólnie drama raczej przyjemna, chociaż nie należy do najlepszych, to pewne.

To nie jest bromance i nikt mi nie wmówi inaczej. To po prostu bardzo ocenzurowane BL. Mimo to seria krótka i bardzo sympatyczna. Szkoda, że zakończyło się tak szybko.  Pokochałam głównych bohaterów. Gdyby dali więcej insynuacji związku między nimi, dałabym 8,5/10.

Pete i Kao wreszcie doczekali się własnej serii a ich związek dostał dość czasu i miejsca w rozkwitnąć. Miejscami dość poważna, ale nie ciężka drama o już kultowej parze BL, którą trzeba znać, ale zalecam najpierw obejrzeć "Kiss Me Again".

Jedna z moich pierwszych Tajlandzkich dram. Mam do niej sentyment. Ma wiele niedociągnięć, ale chemia między głównymi bohaterami, sceny pocałunków i rozwój ich związku są świetne.

Bardzo zabawna, nieco przerysowana komedia romantyczna. Bardzo sympatyczne postacie.

Sympatyczna drama, ale  mogło być o wiele lepiej.