Reviews

Cảm nhận của tôi về chương trình này

Đây là một chương trình truyền hình về tình yêu giúp cho mỗi người trong chúng ta khi yêu nhau sẽ có thể hiểu nhau thêm về đối phương, các phân cảnh khi xem khiến tôi đã từng phải rơi nước mắt, hiện tại tôi vẫn đang xem tiếp các tập và tôi mong sao những cặp đôi đã chia tay có thể hiểu nhau hơn và quay lại về bên nhau và những cặp đôi nào qua chương trình mà họ chưa gắn kết được với nhau hoàn toàn sẽ gặp được một nửa hoàn hảo xứng đáng cho chính họ.

Read More

ซีรีย์วายฟีลเยาวราช (แนะนำ)

Old Fashion Cupcakes (หวานรักคัพเค้ก)

ซีรีย์วายสัญชาติญี่ปุ่นที่ดูละมุนเหมือนกำลังตักเค้กเข้าปากกินกับกาแฟร้อนๆ หลังจากพักงานในช่วงเที่ยงวันกับหัวหน้าที่ร้านคาเฟ่เปิดใหม่

บรรยากาศเอย แคสติ้งเอย เนื้อเรื่องเอย มันไม่ควรมีแค่ 5 ตอนใช่มั้ยล่ะ? แต่ถ้ามองอีกนัยก็คือเรื่องดีๆ ไม่จำเป็นต้องมีตอนเยอะก็สนุกได้ แต่ก็นะเห็นใจคนดูหน่อยมีแค่นี้เอง...

ชอบการคัดคนแสดงออกมาได้ใกล้เคียงกับมังงะ สตอรี่ก็คล้ายๆ กับมังงะแต่กลิ่นอายดูเป็นธรรมชาติ ต้องปรบมือให้ทั้งโคเฮย์ซังและทัตสึนาริซังเลย เก่งทั้งคู่ ตัวละครของโคเฮย์คือเหมาะกับหัวหน้าแผนกสุดๆ หน้าตา น้ำเสียง นิสัยคือเขาแสดงออกมามีมิติและรูปลักษณ์เหมาะสมกับที่คาดไว้มาก ส่วนทัตสึนาริก็เช่นกัน พนักงานหนุ่มสุขขุม เย็นชาเล็กน้อย แต่พอได้อยู่กับหัวหน้าแผนกก็หางกระดิกไปมา เหมือนม๋าน้อยเลย

เนื้อเรื่องดำเนินไปแบบง่ายๆ มีฉากให้ฟินบ้างเขินบ้าง >< แต่ถ้าไม่มีดราม่าเรื่องก็ไม่แซ่บไง ก็ใส่มาเลยเสริฟ์พร้อมกับคนดูที่นั่งตูดไม่ติดก้น ภาวนาให้สองคนเข้าใจกัน 555 (ไม่ได้พูดถึงตัวเองที่ดูจริงๆ) สนุกมากนะ ย่อยง่าย ถึงจะมีบางฉากที่ไม่ค่อยสมเหตุสมผลแต่บรรยากาศมันพาไปอ่ะเนอะ เราก็อินจัดจนมองข้ามจุดนั้นไป

เพลงเปิด blue blur เพราะมาก ให้ฟีลกีตาร์เล่นคลอระหว่างเดินบนถนนในยามเช้าที่ไม่ค่อยมีคนพลุ่งพล่านหรือกำลังนั่งจิบกาแฟร้อนๆ ในหน้าหนาวที่คาเฟ่ขาประจำ อิ่มเอมกัลบรรยากาศอะไรทำนองนี้ค่ะ เนื้อเพลงก็เหมาะกับใครสักคนที่เจอคนที่ใช่เข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิต เข้ามาให้สีสันกับใจดวงหม่นๆ นี้ได้กระชุ่มกระชวยเป็นผู้เป็นคนอีกครั้ง เป็นเพลงที่ฟีลกู้ดมากค่ะแนะนำเลย

แนะนำให้กับคนที่อยากดูซีรีย์วายญี่ปุ่นแต่ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน หรือใครไม่มีอะไรดูก็อยากฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนะคะ

Read More

Eu gostei da história dos dois casais. Um BL simples, mas com momentos de intriga, ação, tristeza...enfim, muitas emoções diferentes num mesmo plot. Achei bastante interessante as participações especiais de casais de BLs anteriores ("Seja amado em casa" de 2021 e "HIstory 3: faça nossos dias contarem" de 2019). Sem grandes pretensões, é uma produção simples, mas com dinâmica bem ativa, o que não te deixa cansar da história, e, por ser chinês, eu diria até um pouco surpreendente. Os episódios são curtos (entre 25 e 30 minutos), consegui maratonar em um dia só.

Read More

"Não gaste seu tempo se arrependendo sobre o passado e se preocupando com o futuro."

"Mesmo se um dia comum for seguido de outro comum, a vida ainda vale a pena ser vivida. Não gaste seu tempo se arrependendo sobre o passado e se preocupando com o futuro, viva esse dia de hoje. Lindamente"

Você vai rir, aí depois você vai chorar bastante e então você vai ficar com raiva, e então sua mente vai explodir com um dos melhores plot twists que já vi e depois que isso acontecer você vai chorar pra caramba. Esse dorama é um dos melhores que já assisti, sem dúvida.

Ele passa tantas lições bonitas, como o valor da vida e de ter as pessoas que amamos com a gente e gostei, principalmente, que diferente dos outros filmes, doramas, livros, eles não dizem para você sair e viver intensamente "não desperdice seus dias, viva intensamente, viaje, pule de bungee jump, torne seus dias extraordinários' e blá blá blá. Não tem aquela ideia de você tem que fazer cada dia ser intenso e só assim vai fazer valer a pena. Tudo bem se seus dias forem comuns, mesmo assim a vida é boa e vale a pena ser vivida, não se arrependa do passado e não se preocupe com o futuro.

Outra ponto em que o dorama é muito perspicaz é em mostrar como a sociedade tratam os idosos. Como os filhos tratam os pais idosos, muitos deles vendo os próprios pais como um fardo. Mostra como acham que idosos são apenas pessoas fáceis de se tirar proveito, como muitos não tem qualquer respeito com os idosos, beirando até mesmo a crueldade.

Apesar de gostar muito de todos os atores a Kim Hye Ja (quem assistiu Goong vai lembrar dela) foi quem fez todo esse dorama chegar há um outro nível. Ela foi perfeita. Nas cenas divertidas eu me pegava sorrindo com ela e nas tristes, me acabei de chorar junto. O roteiro é incrível e só tenho a agradecer a minha amiga que insistiu para que eu assistisse porque valeu super a pena.

Read More

"Eu soube no momento em que vi você, que você era meu marido"

Vi algumas pessoas reclamando por causa da mudança de atriz, mas isso não muda o quão boa essa segunda parte foi. Não deixe que isso te desmotive a assistir. Tem romance, casamento de fachada, intrigas e, na minha opinião, fez total sentido e foi até melhor a mudança de atriz. Por que foi encantador ver o Jang Uk se apaixonar mais uma vez pela Naksu, pelos mesmas coisinhas que fizeram ele se apaixonar no passado, mesmo sem reconhecê-la (não importando o nome ou a aparência dela no momento).

A cada episódio a história melhorava e, apesar realmente não se comparar a primeira parte, é uma sequência com um final muito bom para a história. Vi no twitter algumas pessoas reclamando do roteiro, mas não achei lento o desenrolar da história, na verdade, eles conseguiram desenvolver bastante coisa em só dez capítulos e conseguiram finalizar bem as histórias dos personagens secundários (coisas que tem dorama por aí que não conseguem fazer com 20 episódios de uma hora cada). Além de que não podemos esquecer que não são duas temporadas independentes, na verdade, são uma só, dividida em duas partes.

As atuações foram incríveis e eu gostei muito do dorama, só queria mais meia horinha para saber com quem um dos personagens que mais amo vai ficar kkkk, mas tudo bem, fico feliz das irmãs hong não terem matado ele kkk.

Read More

10 episódios para te deixar bem doido da cabeça

Esse kdrama é doido mas ao mesmo tempo foi muito legal e interessante de assistir. Eu estava esperando algo mais voltado para comédia, uma coisa bem farofa com investigação, mas na verdade ele é mais "sério" do que imaginei. Vem com aquela carga de ser uma história surreal e a cada episódio sua curiosidade fica aguçada, no primeiro episódio fiquei meio na dúvida mas no segundo já tinha ficado completamente viciada. Amei muito a amizade da Bora com a Jihyo, juro, foi tudo muito mais divertido de acompanhar tendo elas juntas no drama.

Enfim, gostei da forma como terminou porém esse final deixou um ar de continuação. Tivemos respostas da maioria das coisas, só que para mim sinto que ainda ficou algumas perguntas não respondidas então por isso acho que provavelmente terá uma segunda temporada. Precisa? ao meu ver não, poderia ter feito mais um episódio e tudo seria melhor. Entretanto, se acabar tendo uma segunda parte irei assistir do mesmo jeito!

Read More

Katharsis (nad)zwyczajności

Nie wiem czym się kierowały twórczynie Extraordinary You ale z pewnością mogę powiedzieć, że wiedziały co robią. Przynajmniej w tej pierwszej części, bo co do drugiej, to tak jak grono innych recenzentów już nie mogę tego powiedzieć.

Extraordinary You ze swoim nadprzeciętnym ale chwytliwym tytułem i elastyczną grafiką skłania swojego widza by przykucnął jeszcze raz w klimaty szkolne owiane słodkim romansem z Extraordinary dodatkiem jakim jest?
No właśnie czym jest ten składnik który pomimo żenadnie powtarzalnej wydawałoby się fabuły, jednak trzyma mocno za rękę każdego kto wsiąknie w trzy co najmniej odcinki?
Czy to te piękne sceny miłosne nastolatków? Szkolne mundurki, grupa bad boyów a może te śliczne buzie tych dobrych chłopców?
Wszystko wydawałoby się mierną próbą zagarnięciem uwagi odbiorcy gdyby do akcji nie wkroczył Bóg, a raczej coś na jego wzór. Ilość dram w kategorii standardowych okruch z życia jest wiele, romansów jeszcze więcej ale gdy do tematu wchodzi iskra pod postacią ukrytej manipulacji, walki z przeznaczeniem w której najwyższą ceną jest własne istnienie zaczyna się rysować pastelowe squid game na łamach szkolnych murów.
Panie i Panowie, przedstawiam Zwyczajnego do bólu CIEBIE.

Eun Dan Oh, to tryskająca jak skowronek w tęczy osiemnastolatka która żyje zwyczajnym życiem pospolitej chaebolki zmagając się jednocześnie z poważna wadą serca oraz jednostronną miłością do Bae Kyunga - jednego z członków A3 /tak tak, kalko parodia F3, dojdziemy do tego/, który absolutnie nie wygląda jakby cokolwiek obdarzał jakimkolwiek zainteresowaniem poza własnym nosem. Piękny i bucowaty przedstawiciel bad boya, jakich wiele w manhwach i mangach z półki od nienawiści do miłości. De Hwa to serdeczny kumpel Dan Oh nieszczęśliwie również zakochany w Ju Ddzie, która z kolei jest swoistym rodzajem koreańskiego kopciuszka. Również dręczonego przez trzy lakierowane bogaczki, których szlag trafia że jest obiektem westchnień Nam Ju - lidera właśnie A3. Z kolei w szkolnej stołówce uwagę ściąga Magik Suszonej Kałamarnicy?
Tak tak nie przesłyszeliście się. Kucharz z nadobnym przezwiskiem i również cukierkową urodą.

Całość grona bohaterów jak i nakreślających się wątków, jest nie przez przypadek tak okropnie sztampowy, kalkowany i parodiowany. Także, nie przerywajcie w pierwszych minutach tak jak zrobiłam to ja, bo początek faktycznie zwodzi totalnie.

Ale wróćmy do bohaterów..
Dan Oh ma zwyczajne życie licealistki rodem z seriali. Spotyka przyjaciół, zalicza zajęcia, wzdycha do crusha i zmaga się z chorobą. To co na przykład delikatnie wyróżnia Dan Oh z grona podobnych jej postaci w romansach, to chyba fakt że akurat jest zamożna i zachowuje się jak głośno myślący dzieciak. Taki jej urok. O ile na początku człowieka zakrawa od ciągłego jej szczebiotania, tak z upływem czasu idzie się przyzwyczaić.
Dan Oh pewnego dnia zaczyna pojawiać się w randomowych miejscach bez kompletnej świadomości skąd się tam wzieła. Co więcej, coraz częściej pojawia się w sytuacjach gdzie dosłownie nie ma wpływu na własne słowa i zachowanie. Zaniepokojona tym faktem zaczyna szukać odpowiedzi i tak trafia na książkę komiks w której wszystkie ostatnie wydarzenia są identyczne jak te niedawno przeżyte. Dan Oh trafia w końcu do Magicznego Kucharza, który oświeca ją w słusznym domyśle. Wszyscy bowiem są bohaterami wciąż tworzonego komiksu.



Z jednej strony powiedziałoby się że fabuła brzmi dość prosto i ciekawie, bo mamy i romansik i nadchodzącą akcję, a z drugiej strony gdy do całej tej sceny dodamy retrospekcję z poprzedniego wcielenia który okazuje się być poprzednim dziełem wspomnianego Boga/Autora robi się burzliwy mezalians. Dan Oh początkowo zaczyna walkę z Autorem próbując na siłę wprowadzać zmiany co kończy się ciągłymi powtórkami wydarzeń do momentu aż będzie wedle wyznaczonego wyżej planu. Jakby tego było mało, Dan Oh nie jest w dodatku kimś wokół całe odgrywane realia się toczą. Nie jest główną bohaterką odgrywanego komiksu i na domiar wszystkiego jej postępująca choroba serca wyraźnie daje jej do zrozumienia że Autor zamierza się jej za jakiś czas nieoczekiwanie pozbyć co jeszcze bardziej determinuje dziewczynę żeby starać się zmienić swoje przeznaczenie.
Do całego wątku w pewnym momencie dochodzi postać jeszcze niżej w rankingu ważności niż Dan Oh jakim jest 'Numer 13' vel Ha Ru.
Śliczny aczkolwiek bez tożsamości osobnik który podobnie jak Dan Oh tworzy jedynie tło i połączenie dla ważniejszych wątków i postaci głównych [którymi są btw. Nam Ju i Ju Da].Nie byłoby całego szumu wokół jego nieistotnej postaci gdyby nie fakt, że Trzynastka potrafi w jakiś niezrozumiały sposób wpływać na zmianę wydarzeń. Gdy ten fakt zauważa Dan Oh niezwłocznie rozpoczyna śledztwo wokół Ha Ru by za jego pomocą uratować siebie i móc wolno życ wedle własnej woli.


Drama zdecydowanie trzyma w napięciu większość czasu jednak łapie gumę po połowie czyli mniej więcej 8/10 odcinkach. Te pierwsze odcinki w moim odczuciu robią niezły rollercoster. Biegniemy i szukamy odpowiedzi na MNÓSTWO pytań. Jak zmienić wydarzenia? Kim jest Autor i co ma na celu w zasadzie cały ten zabieg manipulowania wszystkimi? Czy kiedykolwiek to wszystko się skończy, czy to gra, czy jest w ogóle jakiś koniec fabuły? Do czego to wszystko prowadzi? A jeżeli jesteśmy pod wpływem Siły Wyższej to również, dlaczego i po co? Głęboko wchodzimy w buty bohaterów świadomych bycia częścią komiksu [tak, ich potem przybywa /De Hwa, Bae Kyung, Ju Da...] którzy całą 'wolność' mają w międzyczasie kiedy w komiksie są dziury czasowe niezwiązane akurat z ich rolą.
Idąc dalej dochodzi do tego jeszcze wprowadzenie poprzedniego komiksu i robi się 'Oszukać Przeznaczenie ujęcie 2'. Co jak co, nie trzeba daleko nurkować w odcinkach by dojść również do nieprzyjemnego stwierdzenia że ów Twórca albo ma jakiś cel by główna parę czyli Dan Oh i Haru nieustannie rozdzielać albo jest po prostu okrutny i bezwzględny. Żadna ilość łez, błagań i tragedii nie jest wstanie poruszyć Piszącego by stanął po stronie tego co wszyscy oglądający czyli my, dopingujemy. I tu dochodzimy do czegoś w rodzaju katharsis, bo im bardziej wciągałam się we współprzeżywanie fabuły tym bardziej dochodziłam do mocnych odczuć współczucia i jednocześnie ulgi. Trzeba to powiedzieć wprost - życie bohaterów w tym komiksie to była katastrofa na którą nie mieli wpływu. Marionetki w rękach 'boga' który szydzi z ich uczuć, maltretuje, manipuluje i pcha do zagłady. W dodatku, dla mnie widza - bez przekazu, bez nadziei, bez puenty totalnie bez sensu. Człowiek to ogląda i nieważne jakiego jest wyznania, nagle czuje ulgę że nawet jeśli istnieje Bóg to nie mamy takiej tragedii jak ci tutaj. No bo co oni mogą? Show must go on i nieważne czy ci się podoba czy nie.

Spędziłam niemało czasu próbując rozgryźć co się stało i jaki był przekaz tej historyjki. Prawdopodobnie nie znalazłam nic odkrywczego. Na pewno jak wszyscy zauważyłam mnóstwo dziur fabularnych które standardowo nie wyjaśniono do końca, a zakończenie w cale nie sprawiło że potem mogłam spać spokojniej.
Nie było we mnie też wielkiej frustracji po różnych głupich akcjach jak na przykład zniknięcie pod koniec Ha Ru żeby go znów ożywić rok później na piękny nowy happy ending. Całość dramy jakby tak przyjrzeć się z boku czy też z dystansu najwyraźniej miała dać orzeźwiającego kopa do życia. Nie da się wielu rzeczy tutaj sensownie wytłumaczyć z perspektywy naszej na zasadzie że wszystko w życiu ma sens, ma cel. Ponadto, często się zdarza że jednak nie mamy wpływu na wydarzenia które usilnie muszą się nam przydarzyć. Jaki z tego widzieliśmy wniosek? Że nie twoje życie ma się zmienić, a twoja osoba. Zauważcie, że Dan Oh przed poznaniem Ha Ru dążyła wyłącznie do tego by miec wpływ na swoje życie i by je nie tylko uratować, ale by móc je prowadzić wedle własnego scenariusza. Gdy do akcji wkracza Ha Ru a sytuacje robią się napięte, jej jedynym pragnieniem jest Ha Ru; czyli miłość. Czy będzie dalej odgrywała narzeczona Bae Kyunga, czy wciąż będzie chorowała przestaje miec znaczenie jeśli to życie wciąż jest i w nim będzie Ha Ru. To była jedyna wartość tudzież rzecz której nie dał rady przerwać Autor przez dwa wydania komiksów. Ten trzeci zarys na końcu, to już myślę że była nagroda za wytrzymałość, ale mogę się mylić. Może to zwyczajnie gratka dla wyznawców buddyzmu z tymi wcieleniami... W każdym razie, Autor był kompletnie niezrozumiały w swoich poczynaniach. Dalej nie wiemy czemu pierwotnie Dan Oh musiał zginąć, czemu z rąk Bae Kyunga i czemu Ha Ru nie mógł jej uratować, a wręcz nawet sam zachować życie. Beznadziejne katharsis istnienia po prostu pogodzić się z tym co zsyła ci 'los'.
Z kolei właśnie Ha Ru, jak i cały wątek z bycia 'tylko postacią poboczną'/'szarą'/'drugoplanową'/mniej ważną był na przykład dobrym przykładem że twoja tożsamość nie bierze się z pozoru tego co widzisz tudzież odgrywasz na codzien. Nie jesteś wyłącznie tym co grasz. Nagle człowiek zdaje sobie sprawę, że jego położenie nie jest wyznacznikiem jego wartości ani samej w sobie osoby. Zauważyliście, że niejednokrotnie jak śnicie, to mało kiedy zwracacie uwagę na to jaka jesteście z zewnątrz osobą? Liczy się zawsze to co odczuwasz i kim jesteś w środku. To kogo masz w sercu i dla kogo żyjesz.

I to tyle z konkretnych przekazów które nawet mi się wydaje że mocno naciągnęłam. Póki możesz wolno czuć jest ok. Brzmi to jak kropla słodyczy w morzu goryczy.

Aktorstwo natomiast muszę pochwalić w dwóch sprawach. Po pierwsze, na pewno należy się jakiś oklask osobom które grały podwójne role. To nie jest mały wyczyn szczególnie jeśli grasz dwie przeciwstawne z charakteru osoby. Kim Hye Yoon pięknie podołała jednocześnie się śmiejąc i płacząc do Bae Kyunga by 5 minut później pałać na niego gniewem. Lee Na Eun zresztą podobnie oraz Lee Jae Wook. Rowoon... był piękny i taki bezpłciowy? No masło się topi na jego widok ale jego osoba gdzieś koli w oczy i nie miejcie mu tego za złe. Z jednej strony można całkowicie usprawiedliwić te jego nijakość, bo jego postać najwyraźniej taka miała być. I wyszło mu to świetnie. I jego gra jest dobra, ale będąc tą świadoma częścią siebie Ha Ru w jego wykonaniu to wciąż pusta masa z błyszczącymi oczami. Nie wiem czy ja tak czuje dlatego że przyćmiła mnie fenomenalna gra Lee Jae Hyuka, jego zajebistej ekspresji na twarzy i ja to porównuje czy to po prostu mocno czuć. Niemniej, jakby nie było, było ok. Ja uważam że śmiało ma potencjał zarówno on jak i Hye Yoon w roli głównej postaci. Ost był wystarczająco doprawiający klimat i ma moje uznanie.

Podsumowując, Extraordinary You jest ciekawą pozycją, satysfakcjonującą niewymagającego widza. Jest w stanie przykleić cie do fotela ale też ugryzie w tyłek swoimi teologiczno-moralistycznymi zagwozdkami. Czy to źle czy dobrze zależy od gustu odbiorcy, jednak uważam że to właśnie takie urozmaicania seriali sprawia że wciąż mamy chęć na kolejne i kolejne. Cieplutko wciąż polecam.

Read More

É a continuação de duas das seis histórias de "Close Friend" (2021). Depois de encontro e desencontros, como estão hoje dois dos casais que participaram da primeira temporada. Não é necessário assistir a primeira versão para entender a segunda, mas eu sempre gosto de acompanhar desde o início e entender alguns sentimentos e reações, como é uma série rápido, recomendo que você assista desde a primeira. Leve, simples e rápida, produção simples, mas ainda sim abordando alguns dos problemas que envolve um relacionamento homossexual. Uma boa opção para passar o tempo, mas sem grandes pretensões.

Read More

Review Fr/Eng below ?

Bon... J'ai lu un peu les commentaires APRES avoir fini les 6 épisodes. Je peux comprendre certains point de vue, l'histoire n'a rien d'originale, pour ceux qui ont vu Bulgasal, on reconnait l'inspiration. Je n'ai pas trouvé ça mauvais, parce qu'il ya trop peu de réponses à la fin de la partie 1 ( en même temps pourquoi 2 parties ?). Les jeux d'acteurs sont plutôt bons. J'espère que le personnage de Van va s'ouvrir un peu plus, et que au contraire le personnage de Johan va s'assombrir. Les réactions de Van sont plutôt prévisibles, c'est mon point neg.
Le fx est bien, j'aime beaucoup le générique de début, le combo musique-fx-mood.
Pour ma part j'ai accroché, pour la partie 2 je suis curieuse de savoir ce qu'ils vont en faire !

Well... I read a few comments AFTER having finished the 6 ep. I can understand some POV, the story is not original, for those who have seen Bulgasal, we recognize the inspiration. But i didn't find it bad, because there are too few answers at the end of season 1 ( btw why in 2 parts?). The acting is pretty good. I hope that the character of Van will open up a little more, and the character of Johan will darken. Neg point = Van's reactions are predictables.
The fx is good, I really like the opening credits, the music-fx-mood combo : Noice !
For me... I am curious to know what they will do with the second part !

Read More