Completed
Flourish in Time
5 people found this review helpful
Jul 4, 2021
24 of 24 episodes seen
Completed 0
Overall 9.0
Story 8.0
Acting/Cast 9.0
Music 9.0
Rewatch Value 10

Un drama "high school" et de "childhood sweetheart" totalement réussi

Il y a des dramas. Des films. Des séries. Ou des animés.
Qui marquent plus que d’autres. Qui nous touchent bien plus. Plus que ceux qui sont notés gracilement et unanimement reconnus. Ils sont loin d’être parfaits. Voire même bons pour le cinéphile en mal de sensation ou d’intense réflexion sur le va à l’eau actuel.

Et pourtant, pour d’autres.

Le coeur a battu déraisonnablement pendant 24 épisodes. Un voyage doux et amer à travers son propre passé (je sais, cela revient souvent en ce qui me concerne). Cette vague qui nous laisse pantelant lorsque les yeux clos, quelques folles images ressurgissent. De moi. De toi. D’eux. De nous.

« Flourish in Time » a rejoint ce coup de coeur personnel. Comme « All about secrets ».
C’est un scénario classique qui vous attendra si vous décidez de lui donner sa chance. Depuis « Touch » de Mitsuru Adachi, peu de « childhood sweetheart » ont su me convaincre. Cela fut le cas pour « All about secrets ».
Et maintenant « Flourish in time ».

Nous est conté une tranche de vie, celle de Lu Miao et Jiang Hao Yue, 2 amis d’enfances marqués par la tragédie de Hao Yue qui a perdu sa jambe lors d’un accident de voiture. Accident provoqué par le père de Lu Miao. Résultat, Lu Yong Fei, le père de Lu Miao décide de prendre en charge l’enfant handicapé. Lui acheter ses jambes artificielles. Le nourrir. Lui prodiguer de l’attention. Le considérer comme son fils. Quand à Lu Miao, Hao Yue sera son grand frère.
C’est ainsi que commence une très belle amitié. Une jolie histoire de famille. Une adorable histoire d’amour.
Les deux enfants grandissent main dans la main, une main qu’ils ne lâcheront jamais. Les petites scènes de fin nous montrent clairement ce qu’ils deviendront, cette force qui sera la leur. Je me suis surprise à sourire bêtement, souvent, devant les chamailleries de Lu Miao et de Hao Yue. Le jeu des enfants est excellent et leur sincérité touchante.
L’histoire se concentre sur le temps de l’adolescence, les études si chères aux yeux des chinois, les rencontres au lycée qui feront parties de leur quotidien et qui les aideront d’une certaine façon à s’ouvrir aux autres. Car Lu Miao et Hao Yue n’ont vécu que pour l’un et pour l’autre jusqu’à présent et n’ont su compter que sur l’un et sur l’autre. Ce lien sera fortement présent tout au long de leur voyage.
Lu Miao, spontanée, joyeuse et croquant la vie à pleine dent, est l’opposé de Hao Yue, l’étudiant excellent par définition. Réservé à l’extrême, il ne se dévoile qu’en face de Lu Miao. Les interactions entre nos deux « childhood sweetheart » sont remplies de douceur et de taquineries faites d’affection et d’amour. Et c’est ce qui fait je pense la force de cette relation. Souvent nous est dessinée une relation faite de dispute amicale, de reproche, d’indécision et de désir d’indépendance comme dans « all about secrets » , « Love and Pi » ou encore « The best of you in my mind ».
Ici au contraire, Lu Miao et Hao Yue n’auront jamais de cesse de se chercher et de courir l’un vers l’autre. Il n’y aura jamais d’espace pour d’autres. Shi Che Le le comprendra très vite. Et tous ceux qui les entourent.
Il y a le classique excellent élève, Hao Yue, et l’élève qui a beaucoup beaucoup de difficultés scolaires, Lu Miao. Cela peut paraitre redondant. Et beaucoup d’entre vous pourrait trouver cela injuste de voir (encore) une fille toujours à la traine, toujours à peiner…. En ce qui me concerne, cela ne m’offusque pas réellement. Peut-être étant moi même une ex-mauvaise élève. Je n’en fais pas une généralité, loin de là, ma fille étant elle-même première de la classe (fierté de la la mère qui n’avait que des mauvaise notes hahaha). Mais j’aime assez (pour ne pas dire très) l’idée du personnage féminin (que l’on retrouve certes souvent) qui est en échec scolaire mais qui se révèle par la suite bien plus persistante, plus forte, plus obstinée que le reste du casting. Lu Miao ne déroge pas à la règle. Bien que mauvaise en classe, elle a cette arme (féminin?? héhé) de se battre pour réussir, de ne jamais baisser les bras, de voler plus haut que ce qu’elle pensait, de dépasser ce qu’on attend d’elle. Et j’avoue que j’aime ce côté des « leads » féminin, forte et attachante à la fois, fragile et courageuse dans tout ce qu’elles font. Alors je dis oui.
Il n’est donc pas étonnant que Hao Yue n’ait d’yeux que pour notre jolie lutin. Leur personnalité si différente se complète à merveille. Lu Miao Apporte cette touche de fantaisie et de spontanéité que n’a pas Hao Yue. Elle est aussi sa force. Son bouclier contre ce monde extérieur qu’il ne veut pas. Ne pensez pas que Hao Yue est un personnage faible après ma dithyrambe sur Lu Miao. Sa façon de gérer le regard sur son handicap était admirable. Préférant relever la tête et nonobstant les moqueries faites à son encontre, il ne s’arrêtera guère sur les ragots.
Son regard si calme et froid ne s’animait qu’avec Lu Miao.
La surprise est venue de son amitié soudaine et inattendue avec Qu Wei. Je ne me suis pas attendue à une amitié aussi sympathique entre ces deux personnages, et les réflexions de Qu Wei étaient drôle et rafraichissantes.
La seconde romance, tardive, était prévisible mais super agréable à suivre.
Les relations entre Hao Yue et son père m’ont amené des larmes aux yeux. La représentation du père « violent » et ivre est toujours un sujet sensible. Il est souvent difficile de ressentir de l’empathie envers ce genre de personne et pourtant, au fur et à mesure, la compassion et la compréhension fait son petit bonhomme de chemin. Les actions de Zhao Yang ne sont pas justifiables mais je le comprenais. Les derniers épisodes entre Hao Yue et son père m’ont beaucoup touché.
Zhang Lin He est un acteur nouvelle génération, il a commencé avec « Maiden Holmes » et « Sparkle Love ». Dramas que je n’avais pas l’intention de regarder. J’avoue piteusement que Zhang Lin He m’a fait fait une telle impression (mon coeur a encore du mal à s’en remettre), son sourire, son regard émouvant (femme je suis, femme je reste apparement…) que je vais avoir l’obligation de regarder tous ses dramas.
Quelle ne fut ma surprise de savoir qu’Ancy Deng était « Su Tang » dans « The legeng of awakening ». Cela explique ce coup de coeur immédiat lorsque Lu Miao est apparue.
Guo Xin Yu, quant à lui, n’est pas un inconnu. Je l’avais déjà remarqué dans l’excellent « I don’t want to be friend with you » (drama coup de coeur que je conseille sincèrement) et dans « The best of you in my mind ».
Ren Shi Hao n’a pas encore eu de rôle majeur, son seul rôle en tant qu’acteur principal est « Sweet first love », drama que je n’ai malheureusement pas beaucoup aimé d’ailleurs.
Enfin, Tan Yan Yan, que j’ai trouvé super jolie et rafraichissante, n’a jamais joué que des rôles secondaires dont notamment « Waiting for you in the future », super drama retro, drôle et émouvant.
Une petite mention pour l’OST du drama. Si vous ne le savez pas encore, je suis une mordue d’OST et je prête une très grande attention à ce détail. l’OST colle parfaitement à l’ambiance du drama. Le rêve et cette nostalgie qui jalonnent tout le long des épisodes vont me poursuivre longtemps avec la chanson « Be you starry sky » par Chen Xueran ainsi que « Time Boy » par Hu Xia.
Beaucoup trouverait à redire à ce drama. La réalisation est plutôt moyen, le scénario prévisible et loin de l’innovation du siècle, les personnages classiques avec leur chemin de croix habituel….et pourtant, j’ai adoré.
Conclusion, aimer ne s’explique pas seulement par la perfection de la réalisation. Mais aussi par le ressenti de chacun.

Read More

Was this review helpful to you?
Completed
So Not Worth it
1 people found this review helpful
Jul 4, 2021
12 of 12 episodes seen
Completed 0
Overall 5.0
Story 4.0
Acting/Cast 6.0
Music 7.5
Rewatch Value 3.5
This review may contain spoilers

Una convención de estereotipos

Me parece increíble que con la sensibilidad respecto de países siendo personificados por otros países, este drama no haya recibido ninguna queja o al menos no recibió una muy visible porque la cantidad de estereotipos que se pueden notar sin mucho esfuerzo es inevitable desde principio a fin.
En cuanto a la historia, es un sitcom como cualquier otro, creo q en eso no falla mucho, actuaciones no tan pulidas, "chistes" obvios o no graciosos acompañados por pistas de risas de fondo.
Los puntos favorables que si rescato de este drama son las actuaciones de los 2 idols creo que young jae y minnie cumplieron, no fue una gran actuación pero por ser su primer papel creo q estuvieron bien y ojala quieran seguir mostrando esta faceta de actores. Obviamente se wan nunca me decepciona, me parece una actriz joven que amo y espero con ansias papeles principales en otros proyectos mejores. Me queda por hacer mención a una actriz que conocí en "when the camellia blooms" pero también estuvo en otros dramas de renombre aunque siempre en un papel tercierario pero esta vez en un papel mucho mas influyente y ojala los siga teniendo, esta actriz es carson allen.

Read More

Was this review helpful to you?
Jul 4, 2021
6 of 6 episodes seen
Completed 0
Overall 10
Story 9.5
Acting/Cast 10
Music 9.5
Rewatch Value 9.0

uma viagem para outro mundo

esse dorama sempre ficava na minha lista para assistir á tempos, então tive coragem de assistir e bateu um arrependimento de nunca ter visto antes.

desde o primeiro ep já te prende e surge uma curiosidade e expectativa pelo que vai acontecer. A historia se desenvolve em um ritmo adequado.
os atores interpretam muito bem os papeis, fazendo você sentir que esta dentro da historia. muitos acontecimentos te fazem explodir a mente.
trás muitas reflexões sobre a sociedade e como os humanos se comportam, trazendo bem a natureza de ganancia.
Was this review helpful to you?
Completed
Close Friend
0 people found this review helpful
Jul 4, 2021
6 of 6 episodes seen
Completed 0
Overall 9.0
Story 9.0
Acting/Cast 9.0
Music 9.0
Rewatch Value 9.0
This review may contain spoilers

Recopilación de historias dulces, románticas y graciosas

Es la primera vez que escribo una reseña, así que espero no hacerlo demasiado mal.
Voy a ir opinando sobre cada capítulo por separado, debido a que cada uno es una historia autoconclusiva, sin relación alguna con las demás. Todos los comentarios tendrán algún ligero SPOILER, aunque intentaré evitar revelarlo todo.

1. Ohm & Fluke. La historia podría estar mejor. Para mi gusto, la pareja es perfecta, tienen mucha química y trabajan muy bien juntos, pero la forma en la que se narra esta historia a mí no me gustó. Musicalmente es el mejor capítulo.

2. First & Ja. Para mí esto hay que tomarlo como una relación cariñosa entre gato y humano, de lo contrario la cosa se pone muy turbia. Momentos muy monos, pero por lo general, cuando recordaba que uno era un gato, me echaba para atrás estarlos shippeando.

3. Mac & Nat. Vengo de verlos en Y-Destiny y ya allí eran de mis favoritos, así que sabía que su historia me iba a gustar sí o sí. Y la verdad, me sorprendió para bien. Los dos primeros capítulos son como un poco flojos, pero este ya sube el listón y es el culpable de que haya subido bastante la nota a la serie. Una historia tierna, divertidísima y super dulce. Los dos son adorables juntos, tienen una química tremenda y hacen una pareja excesivamente bonita. En fin, no puedo ser objetiva, me encantan juntos.

4. Yoon & Talay. Los he visto juntos en YYY, YYY 2, Y-Destiny, así que es otra de mis parejas favoritas. Personalmente, me encantan los detalles (La camiseta de Talay "I love sunshine" y la de Yoon con un sol), las miradas de Lay que de verdad, que cosa más adorable y más bonita de ser, la química, los momentos graciosos, que son bastantes... Personalmente me encanta. Es una pena que con tan poco tiempo la historia no de para más.

5. Tommy & Jimmy. Lo mejor de toda la serie. LO MEJOR, digo. Por si fuera poco con el hecho de que esta pareja sea absolutamente A-D-O-R-A-B-L-E y que su química suba a la estratosfera, es que de verdad que no pueden hacerlo ni más bien, ni mejor. Parece mentira que con lo jovencitos que son y lo relativamente corto de sus carreras, sean capaces de transmitir tanto y tan bien. El hecho de que yo haya crecido en los 90 y haya vivido todas las cosas que se recrean en la historia (los amigos por carta, los cassettes que pasabas con el boli, las revistas, la ropa... todo está recreado para evocar nostalgia y emocionar a los más mayorcitos), aún me hizo emocionarme más al descubrir este pedacito de filmografía hecho con tanto amor. Ojalá se hiciera una serie completa con este guión, porque sería algo maravilloso de ver. Es la razón por la que mi nota general sube tanto, porque tal vez si no estuviera, habría quedado en un 7-8 (reconozco que soy generosa con las notas cuando algo me gusta).

6. Kim & Copter. Para mí, otro de los mejores capítulos de esta serie. Aunque la premisa pueda parecer un poco extraña y confusa, a mí me hizo gracia y me gustó mucho la confianza y evidente seguridad que tienen actuando juntos. Me quedé con la sensación de que me gustaría ver más de esta historia, al igual que me pasó con las 3, 4 y 5.

Para terminar, seguramente vuelva a verla, no completa, por capítulos sueltos, especialmente el 5, que para mí, vuelvo a decir, es el mejor de todos con diferencia. Igualmente, la serie en sí, a pesar de tener altibajos, historias mejores o peores, es un conjunto interesante y llamativo, con buena música y muy buenas actuaciones. Si te gusta alguna (o todas) las parejas de otras series anteriores, lo disfrutarás seguro.

Read More

Was this review helpful to you?
Completed
Move to Heaven
2 people found this review helpful
Jul 3, 2021
10 of 10 episodes seen
Completed 0
Overall 10
Story 10
Acting/Cast 10
Music 10
Rewatch Value 10

DougPanda

Muito gostei Massa Top ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Was this review helpful to you?
Completed
One Day Pag-ibig
1 people found this review helpful
by BLVzla
Jul 3, 2021
7 of 7 episodes seen
Completed 0
Overall 6.5
Story 7.0
Acting/Cast 5.5
Music 5.0
Rewatch Value 1.0

One Day Pag-ibig: Suicide isn't a Game.

I will only be positive about this BL series because it deals with a serious topic about suicide. Although the production failed in many aspects, I must emphasize that it is not a sexual plot ... I admit that there is some sexual tension in the environment with the two protagonists, but it does refer to when asking for help in a suicide attempt can help save a life. It is a good attempt at an original story, but I repeat that the production must take care of many aspects.

In short, an original story in a BL series that could become more.
Was this review helpful to you?
Completed
Til Death Do Us Part
1 people found this review helpful
by solari
Jul 3, 2021
7 of 7 episodes seen
Completed 0
Overall 7.0
Story 7.5
Acting/Cast 9.0
Music 8.0
Rewatch Value 4.0

as vezes pretensioso as vezes certeiro

De acordo com os episódios senti coisas diferentes já que cada um aborda uma história diferente a respeito da vida e da morte, por isso, vou avaliar separadamente.

EPISÓDIO 1
Chato, não me convenceu, não me comoveu e achei que a relação das personagens foi de 0 a 100 muito
rápida e sem explicação, mas foi bem filmado e as atuações foram boas 4/10

EPISÓDIO 2
Confesso que quando assisti não entendi de primeira, acho que foi o mais perturbador de assistir principalmente na cena dela tentando limpar a mancha da parede, foi um pouco tedioso por demorar pra entender o que estava acontecendo, depois que terminei pensei bastante e consegui desenvolver algumas teorias que fizeram sentido, mas o episódio me deixou meio apática 6,5/10

EPISÓDIO 3
Esse me despertou emoções diferentes, a relação entre as personagens beira a loucura e é extremamente tóxica e a partir disso eu ficava ansiosa para saber o que aconteceria a seguir, o final foi chocante e eu consegui amarrar toda a história, me prendeu muito 8,5/10

EPISÓDIO 4
Pra mim esse episódio é uma obra de arte, tudo é extremamente bem colocado, as cenas tem um significado, as relações conseguem ser bem desenvolvidas em poucos minutos e o desfecho além de ser surpreendente é muito emocionante, eu assistiria novamente com certeza. 10/10

EPISÓDIO 5
Foi legal, mas não simpatizei com os protagonistas então não consegui me comover com o fim nem com o desenvolvimento, apesar disso, a ideia é muito boa, as transições são incríveis, a cena final é impactante e foi interessante 7,5/10

EPISÓDIO 6
Só tem personagem desequilibrado nesse episódio, não tem muito o que dizer sem dar spoiler. Construíram um suspense previsível que acabou entretendo e tecendo uma crítica a respeito das redes sociais 7/10

EPISÓDIO 7
Incrível demais, tudo aqui tem muito significado e é muito lindo, fiquei sem palavras, apesar da relação entre os protagonistas ser rápida dá pra ver que ambos foram unidos pela dor que sentiam, o que torna tudo muito melancólico, mas significativo 10/10

Read More

Was this review helpful to you?
Completed
Word of Honor
3 people found this review helpful
Jul 2, 2021
36 of 36 episodes seen
Completed 15
Overall 6.0
Story 7.5
Acting/Cast 7.5
Music 8.0
Rewatch Value 1.0
This review may contain spoilers

Tutto fumo e niente arrosto

COMMENTO CON SPOILER, PER CHI HA VISTO TUTTA LA SERIE.

La prima cosa che voglio dire è che dal momento in cui sono venuta a conoscenza di questo drama, in me è nato subito un forte entusiasmo, che andava accrescendosi ogni giorno che passava. Infatti, nell’attesa che Viki lo finisse di subbare, ho passato settimane se non alcuni mesi a deliziarmi su Tumblr tra gif e fanart di questa serie (come io sia riuscita a non beccarmi nessuno spoiler importante rimane un miracolo). Ed ero davvero estasiata. Per vari motivi:

1) Questa serie è un fantasy xianxia e wuxia, un genere che a me piace molto.

2) La ship gay tra i due protagonisti.

3) Suddetti protagonisti che sembravano avere una chimica pazzesca dai modi in cui si guardavano.

4) Mi ricordava un sacco The Untamed, per ovvi motivi.

5) Sembrava una serie fatta davvero bene, quasi “epica”. Le scenografie, i costumi, i combattimenti... tutto sembrava promettere bene.

MA....

Qui lo dico, lo affermo e non mi vergogno: Word of honor mi ha grandemente delusa, penso che abbia un sacco di problemi e che non meriti assolutamente il voto che detiene qui su Mydramalist (8.6 al momento).

FATEMI CAUSA.

Ora, da un punto di vista estetico e tecnico, non ho granché di cui lamentarmi. La colonna sonora è molto bella (Ask Heaven stupenda), le scenografie sono bellissime e suggestive, gli effetti speciali in confronto a quelli di TU sono oro colato, e la recitazione anche se non è nulla di straordinario è comunque molto buona in alcuni casi. I miei preferiti sono stati Simon Gong come Wen Kexing (sopratutto nei panni del Signore della Valle), e Li Dai Kun come Re degli Scorpioni.

Mi è piaciuta molto la recitazione dei due lead (anche se Zhang Zhe Han l’ho trovato poco coinvolgente), che hanno per davvero una bellissima chimica. Potrei tranquillamente riempire il mio profilo tumblr di gif set su loro due che si guardano, che si sorridono, che scherzano, che combattono insieme... e sembrerebbe una ship meravigliosa (come era sembrata a me nelle settimane precedenti).

Il problema è proprio questo: Word of honor SEMBRA una serie epica, la WenZhuo SEMBRA una bellissima e struggente storia d’amore.

Ma come dice il proverbio: l’apparenza inganna.

Cosa è andato storto?

1) LA MANCANZA DI CONTESTUALIZZAZIONE, SPIEGAZIONI INESISTENTI E CONFUSIONE GENERALE

Molte persone si lamentano dei primi episodi di The Untamed, dicendo che sono lenti e non succede niente. Il che può anche essere vero, ma io quelle prime puntate le ho sempre apprezzate moltissimo perché fungono da introduzione della trama e presentazione dei personaggi. Ad oggi mi rendo davvero conto dell’importanza e della profonda utilità di quegli episodi, in cui ci presentano i vari personaggi e delineano le relazioni tra di essi, ci presentano il mondo in cui è ambientata la serie, e gettano tutte le basi di quello che avviene in seguito, rendendo quindi tutto molto più fruibile e comprensibile.

In Word of honor invece c’è da mettersi le mani nei capelli. Ho perso il conto delle volte in cui mi sono persa nei dialoghi dei personaggi che parlavano di gente a me sconosciuta. Spesso le cose succedono in modo random, senza uno straccio di spiegazione, al che ci si perde i pezzi per strada. Durante la visione ho sentito tanto la mancanza di un “contesto” che mi aiutasse a capire cosa stava succedendo in scena, di chi si stava parlando, cosa aveva portato un determinato personaggio a dire quella cosa ecc...

Per fare un esempio lampante: come in TU, anche in questo mondo ci sono dei clan principali, ma a differenza di TU dove ogni clan era caratterizzato meravigliosamente e in modo singolare, qui le sette non è nemmeno chiaro quali siano, non hanno caratteristiche precise che le rende uniche e facilmente riconoscibili, e non è nemmeno chiaro dove la gente vive, e comunque le residenze sono tutte molto simili.

Mi ha dato inoltre molto fastidio quando le cose succedevano off screen. Alcuni eventi sono stati solo spiegati o anche semplicemente citati, e non mostrati. Come la morte del capo dei mendicanti, per fare un esempio. Io capisco che la serie avrà avuto un badget limitato, ma di certo non poteva essere più limitato di quello di The Untamed (cane brutto spelacchiato sempre nei nostri cuori), e se quest’ultima è riuscita comunque a dare vita ad una storia capace di travolgerti il cuore, allora poteva farlo anche WOH.

Lasciamo poi perdere tutto il discorso dell’armatura vitrea e dei pezzi moltiplicati da quel genio di Wen Kexing: grazie per avermi complicato la vita.

È stato come rivedere la storyline del Metallo Yin, ma avanzata di livello: un incubo.

2) I PERSONAGGI REAGISCONO IN MANIERA ASSURDA

Più volte mi è partito il WTF nel vedere come reagivano, o meglio, non reagivano i personaggi.

A cominciare da Chengling a cui viene sterminata la famiglia e distrutta la casa nel secondo episodio, e questo ragazzino sembra non rimanerne più di tanto traumatizzato. Non come il massacro al Pontile del Loto e la reazione devastata di Jiang Cheng, Wuxian e Shijie che angoscia levati. In tutta la serie non ho mai percepito il trauma di Chengling o il suo dolore per la perdita della famiglia, è come se la cosa non fosse mai successa.

La figlia del Gran Capo Gao che viene rapita dalla coppia di vecchietti (voglio sapere se qualcuno ha imparato i loro nomi), e nel momento in cui viene liberata si lascia andare ad un assurdo slancio di bontà, di difesa e di perdono.

Durante l’ultima assemblea Wen Kexing afferma di non essere lui il capo dei fantasmi... e tutti gli credono. E quando viene fuori la sua storia e di chi è davvero figlio, gli viene perdonato tutto perché “eh poverino, ha sofferto tanto”. Quindi, giustamente, chiudiamo tutti gli spettri nella Valle Fantasma lasciandoli morire, tranne Wen Kexing e Xiang perché sono il lead e la lead. (Io comunque non ho mai capito cosa facevano di male questi fantasmi, togliendo quelli che hanno appiccato fuoco alla residenza del ragazzino).

E che dire di Zhuo Zishu e di Cao Wei Ning? Loro sono la ciliegina sulla torta. Questi due si innamorano di due spettri, e quando scoprono la loro vera identità non rimangono minimamente sconvolti, arrabbiati o turbati. Wei Ning un pochino si sorprende, ma la cosa finisce lì. E qui mi collego al prossimo punto.

3) UN ANTICLIMAX IMBARAZZANTE

Quando Ye BaiYi riferisce a Zishu la vera identità di Kexing, viene fuori che lui lo aveva già capito e che non gli importa. Quando Wei Ning scopre di Xiang dopo una iniziale sorpresa la cosa si risolve nel giro di un minuto.

Quando Kenxing scopre dei chiodi di Zishu, dopo un primo momento di disperazione (scena della pioggia), continua la sua vita come se nulla fosse. Non è in ansia. Non è angosciato. Non si mette alla disperata ricerca di una cura - come fece Wuxian per Jiang Cheng - per salvare quello che dice essere la sua anima gemella.

E ancora, Wen Kexing ha provocato la morte della famiglia di Chengling (non facciamo i buonisti: può anche non aver dato l’ordine, ma è quello che voleva e ha fatto di tutto per seminare odio e morte di persone innocenti), e quando il ragazzino lo scopre tutta la rabbia, la frustrazione e la delusione che si potevano creare si risolvono in un perdono totale (e comunque manco ne hanno parlato) in virtù di quello che il povero Wen Kexing ha passato.

Ora, perché non siete stati capaci di creare quella che si chiama angst? Perché, dopo aver creato TANTE occasioni che potevano davvero suscitare una buona dose di angoscia nello spettatore, non avete avuto la capacità di svilupparla come si deve e non avete avuto il coraggio di andare fino in fondo, preferendo invece strade più facili, buoniste e superficiali?

Word of honor aveva la possibilità di mettere su un’angst coi fiocchi, ma tutto si è sempre risolto con un NULLA DI FATTO.

4) UNA SUPERFICIALITA’ GENERALE

Lungo il corso della serie, ho sempre avuto la sensazione che ci fosse tanta carne al fuoco, ma che non sia stata cucinata fino in fondo. Word of honor è una bistecca al sangue. È una pasta al dente. Word of honor è la serie delle occasioni perse, dell’angoscia sprecata.

Word of honor si può riassumere perfettamente con il detto “tutto fumo e niente arrosto.”

Le Sette non sono caratterizzate, le evoluzioni dei personaggi sono praticamente inesistenti, fasulle o bipolari, le relazioni potevano essere un pozzo di profondità ma si sono sempre fermati alla superficie.

Un’altra cosa da cui sono rimasta molto delusa sono stati i Fantasmi. All’inizio mi piacevano un sacco, ma anche loro sono stati trascurati e/o dimenticati. A pochi di loro viene concesso il lusso di una storyline, e nessuna di queste ha saputo lasciare il segno. Non parliamo poi degli Scorpioni, che quasi non si sa chi siano.

Word of honor è una serie che pretende, ma che non dimostra di essersi impegnata abbastanza. Quello che ne risulta è una presa in giro.

5) ZHUO ZISHU E WEN KEXING COME I NUOVI “ROMEO E GIULIETTA”

So che rischio il linciaggio, ma io qui voglio davvero stendere un velo pietoso.

Sia se li prendo come personaggi singoli, sia se li prendo come coppia, li devo bocciare in entrambi i casi.

Wen Kexing è un finto villain, che vive nel bipolarismo tra il desiderio di vendetta e la vita idilliaca con Zishu e Chengling, e mentre passa metà del tempo a esprimersi attraverso versi di poesia e frasi filosofiche di cui non ho mai capito il senso, alla fine ottiene entrambe le cose senza aver mai preso una vera posizione.

Zhuo Zishu è un personaggio che di per sé potrei anche salvare, ma di problemi ne ha parecchi dal momento in cui entra in contatto con Kexing. Non si capisce perché accetta la sua presenza o perché da un episodio all’altro comincia a chiamarlo amico e a desiderare di condividere la sua vita con lui. All’inizio non sa nemmeno chi è, però vuole viaggiare il mondo assieme a lui: non è realistico.

La “storia d’amore” comincia in maniera semplicemente assurda, con Wen Kexing che definisce l’altro anima gemella alla bellezza dell’ottavo episodio, quando il livello di costruzione del loro rapporto è ancora minimo. Ma siccome si era intuito che si fossero già conosciuti nel passato, avevo pensato che avessero avuto un incontro precedente importante e degno di nota, per esempio Zishu che gli aveva salvato la vita, qualcosa di serio e profondo.

Circa a metà serie, si sono degnati di spiegarci le avventure passate di Kexing, e viene fuori che i due lead si sono conosciuti quando erano bambini (ho i brividi per l’inventiva), quando i genitori di Kexing hanno trovato rifugio presso il maestro di Zishu.

Ora...

Mi state dicendo che Wen Kexing ha definito Zishu anima gemella perché quando erano bambini hanno giocato insieme qualche giorno con il cane?

Sinceramente mi sento presa in giro.

Un altro grande problema è la loro comunicazione: superficiale e a volte inesistente.

Mi dispiace ma gli sguardi languidi e i giochetti non mi bastano. Ho bisogno di un fuoco che arde, non della fiammella di una candela.

Durante la prima metà della serie, prima di dare un giudizio definitivo, ho voluto essere speranzosa povera illusa. Mi sono detta: “non sono neanche a metà dai, hanno tutto il tempo per costruire un bel rapporto, per migliorare la comunicazione ecc...” E alla fine? Alla fine sviluppano una comunicazione talmente bella che Wen Kexing mette su un piano geniale senza farne parola con Zhuo Zishu, il quale lo crede morto e allora ripiega sul suicidio perché anche se ha Chengling e altri discepoli ritrovati di cui occuparsi e una possibile occasione di guarire, sia mai cercare di vivere una vita più che decente anche se la persona che ami è morta. Ma poi si scopre che quel simpaticone di Wen Kexing è ancora vivo, ma ormai è troppo tardi perché il danno è già stato fatto.

La loro comunicazione è talmente pessima che la cosa ha portato alla morte uno dei due.

Però sono anime gemelle.

Mi dà inoltre tremendamente fastidio il modo in cui la serie vuole passare per romantica con il messaggio: ha senso vivere solo con la tua anima gemella, se lei muore la vita perde di significato (questo vale anche per la coppietta etero finita male).

Questo NON è romantico. NON è bello. NON è sano.

Wen Kexing e Zhuo Zishu vogliono passare per tragicamente romantici: o viviamo tutti e due, o moriamo tutti e due. Ma io le storie d’amore così non le sopporto. Hanno fatto i nuovi Romeo e Giulietta, solo che loro li posso anche comprendere perché erano due tredicenni, mentre questi lead sono due uomini adulti che dovrebbero capire di dover andare avanti con la loro vita anche senza l’altro.

Voglio affrontare un altro discorso riguardante la ship.

Come ho detto prima, uno dei principali motivi per cui ero molto entusiasta nei confronti di questa serie, era per la ship gay.

Io so che è facile partire con l’entusiasmo quando si tratta di una storia BL, e non perché le ship gay siano speciali o più belle di quelle etero, ma perché in un mondo in cui le coppie gay non sono riconosciute come quelle etero e non hanno gli stessi diritti di queste ultime, è molto bello quando le coppie gay vengono rappresentate, quando vengono dati loro uno spazio e una voce.

Per una persona come me, totalmente supportiva della comunità LGBTQI, vedere queste persone rappresentate mi rende molto felice, soprattutto se si tratta di un drama asiatico, soprattutto se si tratta di un drama cinese!

Ma cominciando a vedere la serie, ho iniziato ben presto a scindere il mio entusiasmo personale da quello che stavo effettivamente vedendo. Io posso anche essere contenta che una serie cinese abbia deciso di rappresentare una storia gay, ma questo non significa che la relazione e la serie in sé siano state sviluppate in maniera adeguata, soddisfacente, emozionante ed ammirevole.

Wen Kexing e Zhuo Zishu scherzano, sorridono, si guardano, si prendono per mano, e tutto questo è bellissimo da vedere. Ma il problema è proprio questo: sono belli soltanto da guardare, come se fossero un bel quadretto.

Ma manca la vera angst, manca quella cosa che ti fa stringere il cuore per loro, manca quello struggimento che ti porta a shipparli, a tifare per loro e a desiderare di vederli insieme come se la tua felicità dipendesse da questo.

Non solo manca tutto questo, ma i due a una certa diventano addirittura noiosi, ripetitivi e ridicoli. Tanto che verso il finale non mi importava più nulla di loro, non mi importava se sarebbero riusciti a stare insieme o se Zishu sarebbe morto (tanto lo sapevo che avrebbero trovato una cura per quei chiodi maledetti: Ashes of love intensifritzzz), e addirittura ci sono stati dei momenti in cui ho sperato che morissero.

L’unica cosa buona di questa ship è quel “ai ni” pronunciato sul finale. Ho scoperto grazie alla mia compagna di visione che questa serie è famosa per aver passato la censura cinese, e ci credo. Oltre vari riferimenti palesemente gay lungo il corso della serie, l’elemento più eclatante è questo ti amo detto da Wen Kexing. Mettendo da parte le mie critiche, io sono felicissima di questo: un uomo che dice ti amo a un altro uomo, e il governo cinese lo ha passato! Cioè, PARLIAMONE.

Ora, voglio un attimo parlare del finale.

Qui lo dico e non lo nego: le serie asiatiche hanno un GROSSO problema con i finali. È qualcosa che ho notato fin dal mio primo amore Meteor Garden. Sono spesso poco chiari, confusionari, frettolosi, aperti, buonisti, paraculi e semplicistici.

Word of honor non fa eccezione:

1) Dopo aver esultato per le Nozze Rosse versione cinese, mi sono cascate le braccia nel vedere come il maestro di Wei Ning abbia agito per puro interesse dell’Armatura Vitrea, e non perché fosse un uomo di princìpi che voleva punire Wen Kexing per le sue malefatte. Sia mai rendere le cose interessanti e sfaccettate, meglio cadere nella banalità e scontatezza dilaganti che hanno pervaso questo drama fino all’ultimo.

2) L’Armeria bramata da tutti per tutto il drama che doveva contenere armi potenti si rivela essere un magazzino pieno di grano che possa sfamare le genti. E la manna che cade dal cielo, no?

3) Che vadano a cagare quei sette minuti A PAGAMENTO che compongono l’episodio 37, solo per vedere un riassunto della ship e i due lead che diventano immortali sulle montagne innevate.

4) Il rituale dei sei metodi di coltivazione che usano i due lead e che funziona, a quanto ho capito, solo con persone innamorate a livello romantico, è una cagata talmente immonda che mi vergogno io per la sceneggiatura.

5) A mio parere Xie'er è il personaggio migliore della serie. Non mi sarebbe dispiaciuto se gli avessero dato più spazio, e assolutamente MERITAVA DI MEGLIO SUL FINALE. Quella valanga di neve che travolge tutti senza degnarli di una decente scena di morte è qualcosa di imbarazzante.

Questa serie è stata una grossa delusione. A mio parere una pallida e brutta copia di The Untamed (e che sia chiaro: non critico WOH perché sono fan di TU e quindi tutti i BL mi fanno schifo di default, anzi, buona parte del mio hype iniziale era dovuto ai feels incredibili che questa serie mi dava di TU).

Read More

Was this review helpful to you?
Ongoing 6/16
Monthly Magazine Home
3 people found this review helpful
by Aera
Jul 2, 2021
6 of 16 episodes seen
Ongoing 1
Overall 8.0
Story 7.0
Acting/Cast 7.0
Music 8.5
Rewatch Value 4.5

Cliché

At first I was a little hesitant to watch ( because i don't like concept of poor FL and rich ML) ,but anyways I gave it a try .Till now I never regretted it. THIS IS MY FEELINGS AFTER WATCHING 4 EPISODES.

For some odd reasons i dropped it. I think i watched up to 7 -8 episodes, after that i don' t feel like continuing it any more. It does feel like its not interesting anymore.................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................


Read More

Was this review helpful to you?
Ongoing 8/12
Be Loved in House: I Do
2 people found this review helpful
by pmdubz
Jul 2, 2021
8 of 12 episodes seen
Ongoing 0
Overall 10
Story 10
Acting/Cast 10
Music 10
Rewatch Value 10

I DO I DO I DO LOVE THIS BL

The best Taiwanese BL so farrrrrr asdfghjkl I cannot stress enough how this BL is perfection. The chemistry is just off the charts like ZhenLei is one of my top ships already. They're so fine together. The flavor is rich and full with Aaron and Hank, I fcking cannot. I hope this BL gets more popular, attention, and appreciation like it deserves! <3 Be Loved In House I do is the epitome of great writing given the not-so-big budget. I DO LOVE THIS BL SO MUCH AND THE "I DO" OST. Be Loved In House deserves more viewers and seasons <333 MANIFESTING
Was this review helpful to you?
Completed
Signal
0 people found this review helpful
Jul 2, 2021
16 of 16 episodes seen
Completed 0
Overall 9.5
Story 9.5
Acting/Cast 10
Music 7.0
Rewatch Value 7.5
This review may contain spoilers

Drama policial demasiado excelente

Que sensación extraña cuando arrancas un drama por primera vez y antes del capitulo 3 ya te encuentras atrapado por completo sin darte cuenta, bueno signal lo logra en el primero y no te suelta hasta que llegas al ultimo donde no sabes que es lo que va a suceder de ninguna forma y te encuentras con que hasta ahi llego el drama........................ personalmente no me gustan los finales abiertos para una segunda temporada porque rara vez estos se dan pero siento que este final abierto (aunque por favor saquen la segunda temporada, la necesito) no estuvo mal sino que dejo como un final reflexivo y motivacional para quienes quieren plantarle cara a las injusticias asi que personalmente creo que es un muy buen final.
En cuanto a actuaciones no tengo nada malo para decir, es un excelente elenco con un muy buen desempeño pero si quiero hacer una mencion especial a lee je hoon porque me pareció excelente su trabajo, amo sus dramas y este es el más antiguo de el que vi y si lo conociera con este no podría hacer otra cosa que amarlo porque se supero proyecto a proyecto.
En resumen signal es un excelente drama fantástico/policial con actuaciones más que excelentes que te atrapa y no te suelta así que si quieren un muy buen drama para disfrutar, este es un candidato que cumple con todas las expectativas y más

Read More

Was this review helpful to you?
Completed
Bungaku Shojo
1 people found this review helpful
Jul 1, 2021
8 of 8 episodes seen
Completed 0
Overall 7.0
Story 7.0
Acting/Cast 7.0
Music 6.5
Rewatch Value 6.0

Un peu décevant...

Ce drama avait plutôt bien commencé, j’ai adhéré dès le premier épisode, et je me suis dit : Tiens, ça va être sympa...
Et bien en fait, déception. Très vite, l’histoire est devenue un peu fade, n’a pas tournée forcément comme on le penserait, et les caractères, pourtant bien définis dès les premiers épisodes, des leads, s’émoussent et perdent ce qu’ils promettaient.
Le couple principal, idem. D’un départ extra, qui donnait envie, on en perd tout attrait au fur et à mesure des épisodes.
Dommage, sincèrement, j’en attendais beaucoup, et j’ai été déçue. Il reste un drama japonais sympa mais sans plus. Certains m’ont bien plus emporté.

Read More

Was this review helpful to you?
Completed
You Are My Hero
5 people found this review helpful
by Link
Jul 1, 2021
40 of 40 episodes seen
Completed 2
Overall 4.0
Story 3.0
Acting/Cast 7.0
Music 4.0
Rewatch Value 2.0

Décevant et ennuyeux (je voulais comprendre sa popularité, j'ai lamentablement échoué)

Abandonner un drama ne me gêne pas. Le plus souvent, j'abandonne sans y réfléchir à deux fois. Mais il m'arrive aussi d'abandonner puis d'y revenir plus tard (que ce soit en jours, semaines, mois et même années (oui oui)). Ce qui fut le cas pour ce drama. En réalité, s'il n'avait pas reçu autant d'intérêt, je n'y serais pas revenu. Cependant, une partie de moi voulait comprendre les raisons de sa popularité. Ai-je trouvé la réponse ? Non ! Ai-je perdu mon temps ? Oui !

Tout d'abord, le côté médical et son manque total d'originalité. Des tumeurs et des cancers à l'appel et... et c'est tout. Que la FL soit médecin n'a donc aucun réel intérêt pour l'intrigue, c'est bien dommage.
En parlant de FL... Mi Ka est une chirurgienne qui se retrouve envoyée aux urgences. Pourquoi ? Pour pas grand chose, mais ok. Ce n'est même pas un détail important de toute façon. Elle possède tous les traits types du gentil et bon médecin. Mais soyons honnêtes, n'est pas Dr House qui veut. L'actrice n'est pas convaincante et ne provoque pas de sentiments particuliers.
Quant au ML, Ke Lei. Membre d'une unité du SWAT, c'est un personnage sympathique et oui, on ne pourra nier qu'il est furieusement beau dans ses overcoats, mais c'est un caractère classique du genre. Il ne chamboule pas l'écran comme on pourrait l'attendre dans une romance.
De plus, le lien entre les deux personnages est intéressant. Cependant, c'est mal et pas assez exploité. Donc finalement, il fallait juste un moyen de créer un connecteur pour mieux l'abandonner ensuite.

L'histoire est longue ! Ça traîne, et je cherche encore le « super original » que j'ai croisé quelque part entre deux avis. On est sur 40 épisodes de 45 minutes. C'est tellement long quand rien ne se passe dans l'épisode (et l'action se compte sur les doigts d'une main). Les scènes se suivent et avec un peu de réflexion on sait d'avance ce qui va se produire. Il n'y a rien... Ou du moins, je n'ai rien trouvé.

La romance, en plus d'être discrète au point de se demander si elle existe, est digne d'une classe de maternelle. Ce ne sont pas des adultes mais des gamins. Au début, c'est mignon, ensuite ça devient juste gênant et ridicule. Le couple secondaire est aussi peu intéressant que le premier.

Bref ! Je ne comprends pas la popularité de ce drama. Parfois, je me remets en question ou je ne suis pas dans le bon état d'esprit. Mais sur celui-ci en revanche...

Read More

Was this review helpful to you?
Completed
Flavour It's Yours
0 people found this review helpful
Jul 1, 2021
25 of 25 episodes seen
Completed 0
Overall 5.0
Story 4.0
Acting/Cast 7.0
Music 8.5
Rewatch Value 1.0

Mala dirección

Lo visual estuvo bien. El cast también. No son los mejores actores/ actrices, pero fue de lo más rescatable. En general estuvieron bien pero faltó emoción e intensidad en las escenas de tensión y acción. La música era muy buena, debo admitirlo, pues pocas veces me llama la atención un ost.
Agregaron demasiado relleno en algunos capítulos en lugar de usar ese tiempo para ponerle más emoción al clímax. No logró emocionarme. Una buena historia pero mal ejecutada. Me gustaría volver a ver una serie con el mismo tema pero con una buena dirección.
Honestamente, siento que perdí mi tiempo. Aunque, repito, los visuales son buenos.

Read More

Was this review helpful to you?
Ongoing 22/49
Ancient Love Poetry
1 people found this review helpful
Jul 1, 2021
22 of 49 episodes seen
Ongoing 0
Overall 10
Story 10
Acting/Cast 10
Music 10
Rewatch Value 10

ĐÁNG XEM!

Lâu lắm rồi mới xem một bộ phim với kịch bản cuốn hút đến vậy. Có thể ban đầu diễn xuất của Hứa Khải và Châu Đông Vũ có hơi chút gượng nhưng chắc chắn qua 1/3 câu chuyện nó đã khá lên rất nhiều. Thực sự cảm nhận được tâm huyết của đoàn làm phim và các diễn viên, kỹ xảo mãn nhãn, nhưng đặc biệt, đặc biệt cái kéo tôi quay trở lại chính là cốt truyện thu hút, hợp lý, không phóng đại, tiết tấu nhanh và ít các tình tiết thừa thãi. Diễn xuất của Châu Đông Vũ và Hứa Khải ngày càng được khẳng định về các tập sau này, minh chứng trong sự khác biệt ở tính cách của Thượng Cổ - Hậu Trì và Bạch Quyết - Thanh Mục. OST của phim cũng đỉnh nữa, được sáng tác rất phù hợp với câu chuyện trong phim, mỗi khi nghe OST là những phân cảnh trong phim lại hiện lên khiến tôi nổi gai ốc. Phục trang và tạo hình có lẽ hơi là điểm trừ đối với tôi, tuy những bộ đồ hay kiểu tóc được chuẩn bị công phu nhưng theo tôi là chưa phù hợp lắm với nhân vật, chỉ thích là bộ nào cũng thướt tha, phong cách đúng chất thần tiên nên cũng không phải là vấn đề lớn, có một số bộ rất đẹp và hợp nhưng lại ít được xuất hiện. Tổng quan tôi đánh giá đây là một bộ phim rất đáng xem vì ý nghĩa của câu chuyện. Chờ đợi để xem những tập tiếp theo!!!

Read More

Was this review helpful to you?